De vlucht naar - en aankomst in Bangkok

De reis met het vliegtuig duurt lang, maar we vermaken ons door via een schermpje Thai te leren. Moet zeggen dat we nu van 1 tot 20 kunnen tellen, maar dat is het dan wel. Wat is het moeilijk! Verder vermaak ik me met allerlei toeristische informatie over Thailand en maak ik flink aantekeningen in een schriftje. Ik verheug me op het lekkere eten en ik weet dat ik daar niet de enige in ben! Misschien toch nog even wat “eetwoorden” leren!

Om 7 uur in de ochtend lokale tijd, dus 1 uur ’s nachts Nederlandse tijd komen we in Kualalumpur aan. Hier moeten we tot vijf voor half één lokale tijd, dus vijf voor half zeven Nederlandse tijd wachten. We zijn gesloopt en gaan maar op bankjes in de hal liggen.

We merken wel gelijk dat we in een heel ander werelddeel zijn. Als ik langs het herentoilet loop, komt daar een angstaanjagend gerochel uit! Alsof iemand met zijn laatste krachten een heel grote, dikke, taaie, groene rochel naar boven haalt, die hem grandioos dwars zit. Verder merk ik dat er overal om me heen veel wordt gerocheld en (vaak onsmakelijk) gehoest.

Daarna nog een vlucht van een uurtje naar Bangkok. Ook al is het zo’n korte vlucht, we krijgen wel weer warm eten! En lekker ook! Dat is nu al de derde keer dat we warm eten tijdens de reis. Daar hebben we bepaald geen problemen mee!

Als we met de taxi bij het hotel zijn aangekomen, zien we heel groot “sex tourists not welcome” staan. Verder nog meer aanwijzingen die erop duiden dat je blij mag zijn dat ze nog tegen je willen spreken voor deze lage hotelprijs (wat eigenlijk best nog tegenvalt ook). Wat wel heel aardig is, is dat ze katten, schildpadden en een hond opvangen.

Nadat we hebben geslapen, gaan we gaan eten. Philip roerbak met gember en ik doe eens wild en neem de salade met gebakken garnalen, kip en inktvis. Alles rijkelijk overgoten met vissaus en lime. Mmm!

Na het eten zijn we gaan wandelen. We kwamen terecht in een wat Arabisch ogende wijk, zagen we aan de naambordjes van restaurants en aan de mensen die er rondlopen. Overal kraampjes met heerlijk geurend eten. Ik krijg er al weer zin in! Verder overal tot vrouw omgebouwde mannen, zwaar in de make-up. Zoals ze hier genoemd worden: chicks met dicks. Sommigen van hen waren erg mooi en een aantal lonkte al naar Philip. Ik had het natuurlijk eerst niet door, want ik zie nooit wat.

Verder zagen we veel jonge meisjes tussen de 14 en  hoogstens 20 jaar aan de hand van een of andere Europese oudere sekstoerist. Ook heel veel intriest kijkende hoertjes in hele ordinaire kleding. En overal vind je tussen de groente- en kledingkraampjes ook kraampjes met cialis, levitra, vibrators, dildo’s en allerlei dingen waarvan ik geen idee heb wat het zijn. Gelukkig ook condooms, maar toch schijnt het landelijk percentage van hoeren met aids rond de 14% te liggen en in Chiang Mai zelfs 70%!

Na deze avondwandeling hebben we nog even de hoteltuin met zwembad en hangmatten bewonderd en sinaasappelsap met zoete basilicum gedronken. De bananenmuffin die we hadden gekocht en waar ik me erg op had verheugd, bleek volgens de verpakking goed te zijn tot 13 december 2013. Die was dus niet te pruimen. We zijn geen sekstoeristen, maar we zijn wel genaaid! Weg met die gore muffin!